የሃይማኖታችን ሊቀ ካህናት- ክፍል አንድ!!

በስመ አብ ወወልድ ወመንፈስ ቅዱስ አሐዱ አምላክ አሜን!   

    ከሐዲስ ኪዳን መጻሕፍት ስለ ሊቀ ካህናችን ስለ ኢየሱስ ክርስቶስ በስፋትና በጥልቀት የምናገኘው በዕብራውያን መልእክት ነው፡፡ ሐዋርያው መልእክቱን የጻፈበት ዓላማም በአጭሩ እንዲህ ቀርቧል፡- በይሁዳ ሀገርና በብሔረ አሕዛብ ሁሉ ያሉ ዕብራውያን ጌታችን ኢየሱስ ክርስቶስንና ደቀ መዛሙርቱን ወንጌልን በማስተማራቸው አጽንተው ይጠልዋቸው ነበር፡፡ ጌታ ካረገ በኋላ ግን በሐዋርያት ቃል የሚደረገውን ተአምራት ባዩ ጊዜ ከእነርሱ ብዙዎች በጌታችን ስም አመኑ /ሐዋ.2 ሙሉውን ይመልከቱ/፡፡ ሆኖም ግን ሕገ ኦሪትን ከሕገ ወንጌል ይልቅ አብልጠው መጠበቃቸው አልተዉም፡፡ በሌላ አገላለጽ ሕገ ወንጌልን ለሕገ ኦሪታቸው ተጨማሪ ሕግ አድርገዋት ነበር፡፡

  ሐዋርያትም ሃይማኖተ ወንጌል በዓለሙ ሁሉ እስኪስፋፋ ድረስ ኦሪትን ከወንጌል ጋር እንዲጠብቁ ተዋቸው እንጂ “ኦሪታችሁን ፈጥናችሁ ልቀቁ” አላልዋቸውም ነበር፡፡ ከዚህም የተነሣ አይሁድ አሕዛብን ለጓደኝነት ይጸየፍዋቸው ምግባቸውም ከመብላት ይከለከሉ ነበር፡፡  ሐዋርያት ወንጌልን ሲያስተምርዋቸው ተአምራት ሲያደርጉላቸው አይተው ቢያምኑም ተገዘሩ፤ ሕገ ኦሪትን ጠብቁ ስላላልዋቸው ፍጹም ቅናት አደረባቸው፡፡ የኦሪታቸውና የሌዋውያን ክህነት የላሙን፣ የበሬዉን፣ የበጉን፣ የፍየሉን መሥዋዕትና በጠቅላላው የአባቶቻቸውን ሥርዓት ማለፍ ባሰቡ ጊዜ እጅግ አዘኑ፡፡ ከጥንት ጀምሮ ለእነርሱ ብቻ ይነገር የነበረው ተስፋ ለሁሉም እንደሆነ ባሰቡ ጊዜ እጅግ ታወኩ፡፡ ከዚህ በኋላ በአንድነት መከሩና ከአሕዛብ ወገን በወንጌል ያመኑትን “ወንጌል ያለ ኦሪት ጥምቀት ያለ ግዝረት አትረባምና ተገዘሩ ሕገ ኦሪትንም ጠብቁ” እያሉ ዓለምን የሚያውኩ ሐሰተኛ ወንድሞችን ወደ አንጾክያ ሰደዱ፡፡ የግብረ ሐዋርያት ጸሐፊ “ከይሁዳ ሀገርም የወረዱ ሰዎች እንደ ሙሴ ሕግ ካልተገዘራችሁ ልትድኑ አትችሉም እያሉ ወንድሞችን ያስተምሩ ነበር” እንዲል፡፡

  ስለዚህም በአንጾክያ ያሉ አሕዛብ እጅግ ታውከው ጳውሎስንና በርናባስን ተከራከሯቸው፡፡ ስለዚህ ክርክር ጳውሎና በርናባስ ከእነርሱም አንዳንዶች ሌሎች ሰዎች ወደ ሐዋርያት ወደ ቀሳውስትም ወደ ኢየሩሳሌም ይወጡ ዘንድ ተቈረጠ።

  ወደ ኢየሩሳሌምም በደረሱ ጊዜ ቤተ ክርስቲያንና ሐዋርያት ቀሳውስትም ተቀበሉአቸው፤ እግዚአብሔርም በአሕዛብ ዘንድ ተአምራት እንዳደረገላቸው አሕዛብም ሳይገዘሩ መንፈስ ቅዱስ እንደ ወረደላቸው ቢነግሯቸው ሐዋርያትና ቀሳውስቱ እጅግ ደስ አላቸው፡፡

  ከፈሪሳውያን ወገን አምነው የነበሩ አንዳንድ ሰዎች ግን ተነሥተው ወደ ሐዋርያት ሔዱና “ከአሕዛብ ያመኑትን ትገርዙአቸው ዘንድና ሕገ ኦሪትንም እንዲጠብቁ ታዙአቸው ዘንድ ይገባል” አሏቸው፡፡ ሐዋርያትና ቀሳውስት ግን በክርስትናው ታሪክ የመጀመርያው በሆነው በዚሁ ጉባኤያቸው “ከጣዖት ወደ ወንጌል በተመለሱ አሕዛብ ሸክም አታክብዱ፤ ሁላችንም በጸጋ እግዚአብሔር በወንጌል አንድ እንሆናለን እንጂ አባቶቻችን እኛም ያልቻልነውን ጽኑ ሸክም አታሸክሟቸው፡፡ ለጣዖት የተሠዋውን፣ ሞቶ ያደረውን፣ በደም የታነቀውን ከመብላትና ከዝሙት

በግ መሳይ- በልዑል ገ/እግዚአብሔር!

በሌሊቱ በረት ገባሁ
ያደሩትን በጎች አየሁ
ታውከዋል...
በየዋህነታቸው አሉ
በበግነታቸው ይጮሀሉ

ነጋ.....
በበረት እንዳደሩ
ለግጦሽ ሲሰማሩ
በጎቹን አየሁ
ድምፃቸውን ሰማሁ

በጎቹ.....
አረማመዳቸው የበግ:-
............................ጎተት ጎተት
አጋጋጣቸው የበግ:-
.......................ገመጥ ገመጥ
አጯጯሀቸው የበግ:-
.............................በአ..በአ..

ሲቆይ.....
አንዱ ተለየብኝ
በግነቱ አጠራጠረኝ

እንግዳው.....

ልዩ ፍርድ ቤት- በቅዱስ ዮሐንስ አፈወርቅ!!

በስመ አብ ወወልድ ወመንፈስ ቅዱስ አሐዱ አምላክ አሜን!

  “የብዙዎቻችን ከንፈሮች ለሐሜት የተከፈቱ ናቸው፡፡ የራሳችንን ግንድ ትተንም ከሰዎች ጉድፍን ለማውጣት እንዳዳለን፡፡ በወንድሞቻችንም ላይ እንፈርዳለን፡፡ ተወዳጆች ሆይ! እንጠንቀቅ! የፍርድ ዙፋን ያለው ከእርሱ ጋር ብቻ ነውና የወልድን ሥልጣን እኛው አንያዘው፡፡
መፍረድ ትፈልጋላችሁን? እንግዲያስ ምንም የማያስወቅስና በጣም ብዙ ጥቅም ያለው የፍርድ ችሎት አለላችሁ፡፡ አጥብቃችሁ በራሳችሁ ላይ ለመፍረድ ተቀመጡ፡፡ አስቀድማችሁ በደላችሁን ከፊታችሁ በመዝገብ አስቀምጡት፤ የነፍሳችሁም ወንጀል በሙሉ መርምሩ፤ ተገቢውንም ፍርድ አስቀምጡና ነፍሳችሁን “ይህንና ያንን በደል ያደረግሺው ስለምንድነው?” በሏት፡፡ ከዚህ ፈቀቅ ብላ የሌሎችን ሰዎች ኃጢአት መፈለግ ከጀመረች “የተከሰስሽበት ጉዳይ የእነዚያ አይደለም፣ አንቺም የመጣሽው ስለነዚያ ሰዎች ለመሟገት አይደለም፡፡ ስለምንድነው ክፋትን የሠራሽው? ስለምንስ ነው ያንንና ይህን ጥፋት ያጠፋሽው? የራስሽን ተናገሪ እንጂ ሌሎችን አትውቀሺ” በሏት፡፡ ሁል ጊዜም ይህን አስጨናቂ ፈተናን እንድትመልስ አቻኩሏት፡፡ ተሸማቅቃ ምንም የምትመልሰው ነገር ከሌላትም አስፈላጊውን ቅጣት (ቀኖና) ወሱንባት፡፡ ይህን ልዩ ፍርድቤት ሁል ጊዜ የምትቀመጡ ከሆነ የእሳት ሸሎቆው፣ መርዘኛው ትልና ሊመጣ ያለውን ስቃይ በአእምሮዋችሁ እንዲቀረፅ ይረዳችኋል፡፡

ሁልጊዜም “እሱ ወደ እኔ መጥቶብኝ ነው፤ እሱ ሸውዶኝ ነው፤ እሱ ፈትኖኝ ነው” እያለች ከዲያብሎስ ጐን እንድትሰለፍና ሐፍረት የለሽ ንግግሮችን እንድትናገር አትፍቀዱላት፡፡ ይልቁንም “አንቺ ፍቃደኛ ባትሆኚ ነው እንጂ እነዚህ ሁሉ ካንቺ ጋራ ምንም ጉዳይ የላቸውም” ብላችሁ ንገሯት፡፡ “እኔ እኮ ሥጋ ለባሽ ነኝ፣ የምኖረውም በምድር ነው” ካለቻችሁም “ይህ ሁሉ ሰበብና ምክንያት ነው፡፡ ብዙዎች አንቺ የለበስሽውን ሥጋ

ይህ በእውነት ወደ ዓለም የሚመጣው ነቢይ ነው- የዮሐንስ ወንጌል የ27ኛ ሳምንት ጥናት (ዮሐ.6፡1-15)!!

          በስመ አብ ወወልድ ወመንፈስ ቅዱስ አሐዱ አምላክ አሜን!

 ተወዳጆች ሆይ! ከክፉዎች ጋር ክፉዎች አንሁን፡፡ ይልቁንም ክፋታቸው በእኛ ላይ ምንም ዓይነት ጕዳት ሊያመጣ እንደማይችል እንረዳ፡፡ አንድ የሚፈነዳ መሣርያ ድንጋይ ላይ ቢወረወር ተስፈንጥሮ ወደ ወረወረው ሰውዬ ይመለሳል፤ ይጐዳዋልም፤ ባስ ካለም ሕይወቱን ሊያሳጣው ይችላል፡፡ ምናልባት የተወረወረው መሣርያ ለስላሳ መሬት ላይ አርፎ ቢሆን ግን መሬቱ የመሣርያውን ግለት ስለሚያቀዘቅዘው ሰውዬውን ባልጐዳው ነበር፡፡ በእኛ ላይ ክፋትን የሚፈጽም ሰውም እንደዚሁ ነው፡፡ እኛ መልሰን ክፋት የምናደርግበት ከሆነ ክፋቱን ይበልጥ ይገፋበታል፤ እኛ ትዕግሥተኞችና ሰው ወዳዶች ብንሆን ግን ክፋቱን እንዲመለከት መስታወት ስለምንሆነው ከክፋቱ ይቀዘቅዛል፡፡ ይህን የምንለው ያለ ምክንያት አይደለም፡፡ ይልቁንም ጸሐፍትና ፈሪሳውያን ጌታችን ከዮሐንስ ይልቅ ደቀ መዛሙርት እንደሚያደርግ በሰሙ ጊዜ በእርሱ ላይ ክፋትን ለመፈጸም ወደ ቃና ዘገሊላ ስለሚሄዱ እንጂ፡፡ ሰው አፍቃሪው ጌታ ግን ይህን ክፋታቸው ስላወቀባቸው እንዳይገፉበትና ራሳቸውን የበለጠ እንዳይጐዱ ስለወደደ እነርሱ ወዳሉበት ወደ ቃና ዘገሊላ አልሄደም፡፡  ይልቁንም “የጥብርያዶስ ባሕር ወደሆነው ወደ ገሊላ ባሕር ማዶ ተሻገረ” እንጂ /ቁ.1/፡፡ ሲሄድም “በበሽተኞች ያደረገውን ምልክቶች አይተው ብዙ ሰዎች ተከተሉት” /ቁ.2፣ ምዕ.5፡9/። እነዚህ ሰዎች ሐዋርያው “በልሳን መናገር (በአጠቃላይ ተአምራትን ማድረግ!) ለማያምኑ ምልክት ነው እንጂ ለሚያምኑ አይደለም” እንዳለው ከጌታችን ትምህርት ይልቅ ተአምራቱ ይማርካቸው ነበር፡፡ /1ቆሮ.14፡22፣ Saint John Chrysostom, Homilies on St. John, Hom: 42:1/።

 ከዚህ በኋላ “አስተምራችሁ ገስጻችሁ፣ መክራችሁ ዘክራችሁ የራሳችሁ የሆነ የጽሞና ጊዜ ያስፈልጋችኋል፤ ከጥብብ ምንጭ ከእግዚአብሔር ጋር የምትገናኙበት ልዩ ጊዜ ሊኖራችሁ ይገባል፤ እንዳትታበዩ ሥጋችሁን የምትጐስሙበት ትሕርምት፣ ጾም ጸሎት ያስፈልጋችኋል” ሲል “ወደ ተራራ ወጣና በዚያ ከደቀ መዛሙርቱ ጋር ተቀመጠ” /ቁ.3/።  ይህም ሲሆን “የአይሁድ በዓልም ፋሲካ ቀርቦ ነበር” /ቁ.4/፡፡ ሆኖም ግን ጌታችን ወደዚሁ ገቢረ በዓል አይሄድም፡፡ አስቀድመን እንደተነጋገርነው በቤተ መቅደሱም ያሉት ጸሐፍትና ፈሪሳውያን አብዝተው ሊገድሉት ይፈልጋሉና፡፡ ስለዚህ ፈርቶ ሳይሆን ጊዜው ስላልደረሰ፣ አንድም ለክርስቲያኖች መሸሽ ኃጢአት አለመሆኑን ለማሳየት፣ አንድም እነዚህ ሰዎች እርሱን የጐዱ መስሎዋቸው ራሳቸውን እንዳይጐዱ፣ አንድም ነፍሱ በዓላቶቻቸውን እንደጠላች ደግሞም እንዳለፉ ለማሳየት ወደ ገቢረ በዓላቸው አይሄድም /ኢሳ.1፡14፣ Saint John Chrysostom, Ibid /፡፡

    ከደቀ መዛሙርቱ ጋር በተራራው በተቀመጠ ጊዜ፣ ከልጆቹ ጋር መነጋገር በጀመረ ጊዜ ዓይኖቹን አራምዶ አየ፤ ብዙ ሕዝብም ወደ እርሱ ሲመጡ ተመለከተና አዘነላቸው /ቁ.5፣ ማቴ.14፡6/፡፡ አቤት ፍቅር! አቤት ቸርነት! አቤት ርኅራኄ! ወንድሞቼ እስኪ የጌታችንን የፍቅር ፊት በኅሊናችሁ ሣሉት! እስኪ የርኅራኄና ሰው ወዳዱ ፊቱን በልቡናችሁ ቅረጹት፡፡ አያችሁ?! ጌታ እንዲህ ይወደናል! አባታችን እንዲህ ይሳሳልናል! ወዮ አባት ሆይ ስላፈቀርከን እናመሰግንሃለን!!

   ከዚህ በኋላ ኅብስቱን አበርክቶ ሊሰጣቸው እንደሚችል ኃይልና ሥልጣን እንዳለው ቢያውቅም ደቀ መዛሙርቱ ገና በእምነት ያልጠነከሩ ስለነበሩ እምነታቸው ይጨምር ዘንድ በፊልጶስ በኵል፡-“ለእኒህ ሰዎች የምንመግባቸውን እንጀራ ከወዴት እንገዛለን?” አላቸው። ይህም እግዚአብሔር ሙሴን ለማሳመን ያደረገውን ተአምር ያስታውሰናል፡፡ ሙሴ እስራኤላውያንን ከፎርዖን አገዛዝ እንዲያላቅቃቸው በእግዚአብሔር ሲታዘዝ